Dziś rozpoczęła się sprzedaż biletów na Olsztyńskie Spotkania Teatralne w Teatrze Jaracza. Polecam gorąco dwa spektakle prezentowane przez teatry tańca. Repertuar spotkań znajdziecie na http://www.teatr.olsztyn.pl/index.php?action=news&id=216
1. Pierwsza propozycja to: Do Theater - Rosja/Niemcy HANGMAN /KAT/
„Hangman" jest fuzją różnorodnych form tanecznych, łączy ele-menty teatru absurdu z teatrem mimu i tańca. Jest to jednocześnie gra i nazwa postaci. Naiwność farsy podszyta jest błyskotliwym czarnym humorem. Niesamowita, śmieszna, magiczna historia przenosi widzów w ciemne, deliryczne miejsce oświetlone kołyszącymi się lampami i migotliwymi cieniami. To tu, postaci potępieńczej trójcy - Ślepy, Głuchy i Niemy - rozgrywają partię łamigłówki o to, kto będzie ofiarą. Ta rozgrywka pozwala obserwo-wać zmiany ich pozycji i ról. Przy pomocy różnych scenerii, główny bohater prowadzi nas przez wielość sytuacji zaczynając od morderstwa, poprzez śledztwo aż do sądu i publicznej egzekucji.
Założony w 1987 roku zespół eksperymentalnego physical theatre - Do Theater, uważany jest za jedną z najważniejszych grup wywodzących się z postkomunistycznej Rosji. Grupa jest pionierem ekstremalnego stylu w physical theatre, stworzyła język ruchu znany jako rosyjski modernizm, styl - agresywny, wymagający, intensywny, a jednocześnie zabarwiony poetycko. Od wczesnych lat 90. Do Theater zajmuje wyjątkowe miejsce wśród teatrów europejskich, prezentuje swoją pracę na najważniejszych festiwalach teatralnych całego świata. Siedzibą zespołu jest Aachen w Niemczech.
Nagroda „First Fringe" na festiwalu teatralnym w Edynburgu w 2007 roku.
reżyseria i choreografia: Evgeny Kozlov
scenografia i kostiumy: Do Theater, muzyka: Thomas Newman, Pan Quartet
występują: Irina Kozlova, Julia Tokareva, Tanya Williams, Alexander Bondarev, Evgeny Kozlov
więcej info na: http://www.teatr.olsztyn.pl/index.php?action=news&id=207
2. Druga propozycja to: Teatr Dada von Bzdülöw - Gdańsk CZERWONA TRAWA inspirowane powieścią Borisa Viana
Katarzyna Chmielewska: Po przeczytaniu jakiejkolwiek książki Borisa Viana, rzeczywistość nie jest już taka sama. Jego surrealistyczna wizja jest tak pociągająca i otwierająca, że chciałoby się w niej przebywać i trwać, pomimo goryczy i bliżej nieokreślonego smutku.
— Najnowsze taneczne dziecko Teatru opowiada o relacjach damsko - męskich. Wydawać by się mogło, że są one mocno skomplikowane, że trudno zrozumieć kobiety i mężczyzn, że między płciami zachodzą subtelne niuanse, które utrudniają zrozumienie zaangażowanych stron. Okazuje się, że relacje te są niezwykle proste, a wręcz łatwo przewidywalne, gyż gra między kochankami jest zawsze taka sama zdeterminowana przez biologizm.
Zaczyna się niewinnie. Ot, zwykła dyskoteka /.../. Na podświet-lonym parkiecie prowadzą taneczny flirt dwie pary. Tańczą, uśmiechają się do siebie, patrzą na siebie tak, że wiadomo do czego każdy ich krok zmierza. Udało się! Mężczyźni rzucili urokliwą przynętę, a kobiety ją połknęły wraz z lubieżnie konsumowanymi w międzyczasie czereśniami /.../. Między parami ogarniętymi miłosną chemią, porusza się jeszcze jedna osoba - młoda dziewczyna, obrośnięty meszkiem podlotek. Jej ruch jest chaotyczny, koślawy, śmieszny. Nie pasuje do towarzystwa wzajemnej adoracji /.../. Między graczami zaiskrzyło /.../. Zaczyna się walka /.../.
Spektakl poruszył publiczność swoją żywiołowością, lekkim podejściem do spraw przykrych i oczywistych. Chwilami rozśmieszał, bo parodiował nas samych, czasem smucił, bo pokazywał jacy jesteśmy i w jaki sposób nasze pragnienia pękają jak bańki mydlane /.../.
Alicja Olkowska, teatralia.com.pl
reżyseria: Katarzyna Chmielewska, Leszek Bzdyl
scenografia: Maciej Chojnacki, muzyka: Mikołaj Trzaska, video: Kamila Chomicz /w sekwencji video: Cezary Rybiński/, reżyseria świateł: Michał Kołodziej
choreografia i wykonanie: Katarzyna Chmielewska, Tatiana Kamieniecka, Anna Steller, Leszek Bzdyl, Radek Hewelt
więcej info na http://www.teatr.olsztyn.pl/index.php?action=news&id=209
